تاریخ آغاز کروماتوگرافی به عنوان یک روش برای جداسازی مواد به اوایل قرن ۲۰ بازمی‌گردد. با این حال، تکنولوژی HPLC در دهه ۱۹۶۰ میلادی به‌طور کامل توسعه یافت. پیشرفت‌های فناوری در این دهه به محققان اجازه داد تا از روش‌های قدیمی کروماتوگرافی گازی، به تکنیک‌های دقیق‌تر HPLC برای آنالیز ترکیبات پیچیده روی آورند. در این روش، استفاده از فشار بالا برای انتقال مایعات در ستون‌های کوچک، نتایج دقیق‌تر و سریع‌تری را ممکن ساخت. آزمایش‌های الکتروفورز در آزمایشگاه‌های تحقیقاتی و بالینی امروزی بسیار مهم هستند، زیرا می‌توانند اطلاعات دقیقی درباره مولکول‌های موجود در یک نمونه ارائه دهند. این آزمایش‌ها برای تشخیص پروتئین‌های غیرعادی، قطعات DNA یا دیگر اجزای سلولی که نشان‌دهنده بیماری هستند، ضروری است. این تکنیک برای تشخیص اختلالات خونی، عفونت‌ها و سرطان‌ها استفاده می‌شود و بخش مهمی از آزمایش‌های تشخیصی محسوب می‌شود. همچنین، در حوزه‌های زیست‌مولکولی، بیوتکنولوژی و ژنتیک نیز کاربرد فراوان دارد و به شکل‌گیری روش‌های درمانی جدید کمک می‌کند. آزمایش‌های HPLC و الکتروفورز، ابزارهای کلیدی در آزمایشگاه‌های مدرن هستند. این آزمایش‌ها به‌طور گسترده‌ای در تشخیص بیماری‌ها، بررسی داروها و تحلیل مواد شیمیایی پیچیده استفاده می‌شوند. دقت بالا و توانایی تشخیص مواد در غلظت‌های بسیار کم، HPLC را تبدیل به یکی از استانداردهای اصلی در تشخیص پزشکی نموده است.